Уйланиш тўғри жиддий масала, лекин қўрқиш керак эмас. Мен 20 ёшни уйланишга мос ёш дейман. Мен ўзим 26 ёшимда уйланганман, лекин бу ёш уйланиш учун анчагина кеч ёш бўлади, чунки бу ёшга етиб йигит кишида эҳтирос сусая бошлайди, ва хатто натижада келин билан куёв ўртасида муаммолар ҳам туғилиши мумкин. Келин билан жинсий алоқага киришиш фақат "шу нарса бўлиши керак" деган фикр билан бўладиган бўлиб қолиши мумкин. Мен ҳаётимдаги тажриба ва танишлар билан сухбат юзасидан шуни айтишим мумкин-ки, бу ёшга етиб уйланганларнинг 70-80 фоизи бўлиши керак бўлган кечани кейинга суришга мажбур бўладилар. Албатта руҳий тайёргарлик яхши бўлиши керак, лекин 18-20 ёшли йигитларда жинсий ғараз рухий тушкунликка тушишдан кўра анчагина кучли бўлганлиги сабабли, уларда муаммолар камроқ бўлади.
Исломда ҳам эрта уйланиш таъкидлаб айтилган, биринчи ўринда шуни эътиборга олинса яна ҳам яхши бўларди.
Яна билмадим, ҳамманинг фикри ҳар хил !?
